De scouts hadden voor het zomerkamp hun oog laten vallen op Xhoffraix, een plaatsje in de Belgische Eifel. Met auto’s, trein, bus en weer auto’s kwamen we daar op zaterdag 11 juli aan. Al vrij snel bleek dat we ook een beetje door de tijd waren gereisd: we werden opgewacht door stadhouder Prins Maurits van Oranje en zijn gevolg: Johan van Oldenbarnevelt en de gebroeders Rabo en Amro de Wit.
Maurits legde ons uit dat hij net de Spanjaarden uit de Noordelijk Nederlanden had verdreven. Nu werd het tijd om de Republiek economisch te ontwikkelen. De twee steden Delft en Leiden werden daarom uitgedaagd om binnen een week zo veel mogelijk geld te verdienen met de aandelenhandel. De stad die het rijkste zou worden, werd de winnaar.
Maar toen Maurits weer weg was, kwam Van Oldenbarnevelt nog een keer aansluipen. Hij vertelde dat Maurits een fantastische legeraanvoerder is, maar niet veel kaas gegeten heeft van economie. Er spelen allerlei subtiele effecten een rol, en met domweg geld verdienen komen we er niet. En daarom zou hij iedereen nog een geheime eigen opdracht voor de beurs geven. De scout die die opdracht het beste uit zou voeren, zou de schat van Van Oldenbarnevelt winnen.
Zondag ging de beurs voor het eerst open. Iedereen kreeg van Rabo en Amro persoonlijke uitleg over zijn opdracht, hoe het kopen en verkopen van aandelen werkt en hoe de koersen konden veranderen. Ondertussen bouwden we de rest van het kamp op en kookten we die avond voor het eerst ons potje op een houtvuurtje.
Helaas was het weer in de tussentijd omgeslagen. Maandag moesten de scouts de dagtocht dan ook in de stromende regen afleggen. Dinsdag, toen we naar het zwembad gingen en Malmedy gingen bezoeken, was het niet veel beter. Gelukkig zat de sfeer er goed in en lieten we ons niet uit het veld slaan. En ‘s middags en ‘s avonds werd het toch al wat droger.
Woensdag kwam er ineens een Italiaanse schilder langs. Van Oldenbarnevelt had haar uitgenodigd om het portret van Maurits te schilderen. Maar omdat ze eerst nog even wilde oefenen, vroeg ze of de scouts pizza’s wilden maken (pizza’s lijken immers heel veel op een gezicht, nietwaar?). Dus daar zijn we de rest van de ochtend mee bezig geweest. ‘s Middags kwam Maurits inderdaad langs. Maar hij was niet zo blij dat hij de hele middag moest stilzitten om te poseren, hij had eigenlijk de middag uitgetrokken voor het testen van allerlei militaire technieken. Daarom werd opnieuw de hulp van de scouts ingeroepen. In de stromende regen deden zij allerhande oefeningen.
Gelukkig was het donderdag definitief voorbij met de regen. In een stralend zonnetje werden we wakker en al snel begonnen de temperaturen op te lopen tot tropische getallen. Helaas was er geen tijd om te chillen: toen we net geopend hadden, kwam Maurits aanrennen met de waarschuwing dat de Spanjaarden eraan kwamen. Om de een of andere reden (door de geheime opdrachten van Van Oldenbarnevelt natuurlijk) waren de aandelen kroepoek en koffie gekelderd, en dat waren nu precies de dingen die hij nodig had voor zijn manschappen.
Zijn leger was nu zo verzwakt dat de Spanjaarden tot het kampterrein waren opgerukt. We moesten ons zo snel mogelijk uit de voeten maken! De scouts gingen dus snel op pad naar een plek waar ze de nacht zouden kunnen doorbrengen. Na een dag lopen vonden we een mooie plek aan het water waar we ons bivak op konden slaan.
Toen we de de volgende dag terugkwamen op het terrein, bleek dat dat door de Spanjaarden was overgenomen. Er zat niks anders op dan de boel af te breken en in te pakken en plannen te maken om naar huis te gaan.
Bij het kampvuur ‘s avonds kwam Van Oldenbarnevelt stiekem weer langs om bekend te maken wie zijn geheime opdracht het best had uitgevoerd. Maar hij had niet door dat Maurits ook net op weg was naar het kampvuur. Toen Maurits hoorde van de geheime opdrachten van Van Oldenbarnevelt, werd hij woedend; nu snapte hij waarom het zo raar ging met de beurskoersen – en waarom er een gebrek was aan koffie en kroepoek. Hij riep er onmiddellijk een legerkapitein bij om Van Oldenbarnevelt te onthoofden.
De legerkapitein was echter stomdronken. Wat bleek nou? De Spanjaarden waren weer allemaal verdreven! Door kruidnagel toe te voegen aan de kanonnen, konden ze veel verder schieten. En door de bemoeienis van Van Oldenbarnevelt was er een overvloed aan kruidnagel beschikbaar gekomen!
Toen Maurits dat hoorde, werd Van Oldenbarnevelt natuurlijk direct vergeven en samen maakten ze de winnaars van het kamp bekend. Willem bleek als enige zijn individuele opdracht gehaald te hebben, dus die won de schat van Van Oldenbarnevelt. En zijn ploegje, Delft, bleek ook nog eens het meeste geld verdiend te hebben en werd tot de winnaar van het kamp uitgeroepen.
