Het leek er eventjes op dat we een normaal groepsweekend zouden hebben. Maar nadat we allemaal verzameld waren in Vlaardingen, naar een parkje waren gelopen en aan het eerste spel waren begonnen, kwam er ineens een spons aanlopen! Volledig de kluts kwijt jammerde hij iets over dat hij geen idee had wie hij was en hoe hij daar kwam. We hebben hem toen geprobeerd te troosten door een spel met hem te spelen, maar het hielp niet echt. Dus toen is hij maar weer verder gegaan op zoek naar zijn huis.
Dan denk je: “nou, dat hebben we ook weer gehad” maar even later kwam er wéér een raar figuur aanlopen: Latnach, heette ze, en ze deed alles precies andersom. Ook met haar hebben we een spelletjes gespeeld – omgekeerd kegelroof -, en ook zij ging daarna verder op zoek naar haar huis.
Toen was het alweer lunchtijd. Maar we zaten maar net te eten, of er kwam wéér een vaag figuur aan. Maar toen werd alles duidelijk: zij stelde zich voor als Holly, de interdimensionale vrijheidsstrijder. Zij had een portal geopend tussen de dimensies geopend had zodat iedereen naar elke dimensie kon reizen waar hij of zijn maar heen wil. Klinkt heel logisch, toch?
Twee enge figuren in zwarte pakken die daarna aankwamen, waren het daar bepaald niet mee eens. Ze vertelden dat ze van de Interdimensional Task Force (ITF) waren en dat het openen van een portal juist heel gevaarlijk is, want er ontstaat kans op interdimensionale ziekten en kinderen en meer van dat soort problemen. Zij waren dus juist op zoek naar Holly en de andere figuren om de rechtsorde tussen de dimensies te herstellen.
Alhoewel we het maar onaardige lui vonden, besloten we toch een handje te helpen met het opsporen van Holly. In groepjes zijn we toen de sporen interdimensionaal ruimtegruis gaan volgen die ze achterliet. Maar we konden haar na twee uur zoeken nog niet vinden, dus toen zijn we de bedden gaan klaarmaken en tenten gaan opzetten voor de overnachting.
Maar al snel bleek dat het nog niet voorbij was met het interdimensional gedoe, want er kwam ineens een siamese tweeling – Brutus en Bertus – aanlopen die plannetjes had over het openen van de portal op het terrein. Het waren wel hele ingewikkelde plannen. Brutus had namelijk alle hersenen gekregen en Bertus helemaal niks, dus die was twee keer zo slim en die dacht dat wij dat ook wel even zouden doen. Maar na veel puzzelen met zijn allen is het toch een groepje gelukt om de juiste figuur te maken. De portal wilde echter niet open dus toen zijn we maar lekker gaan eten.
Na het eten gingen we nog in groepjes op zoek naar een aantal vreemde figuren die door de portal heen waren gekomen en daarna was het tijd voor een knus kampvuurtje. Maar natuurlijk moest dat ook weer verstoord worden. Holly kwam weer aanlopen om met behulp van het figuur de portal te openen. En ja hoor, na allerlei bezweringen kwamen er ineens een hoop figuren door de portal rennen: een barbaar die kalkoengeluiden maakt, een blob en David Letterman, die in Brabant een eigen praatprogramma heeft. Die was een beetje chagrijnig maar hij heeft ons toch een soort van mooi soort van liedje geleerd.
Langzaam aan was het zo best wel laat geworden, dus voor de Bevers en later de Welpen was het tijd geworden om naar bed te gaan. De Scouts speelden nog een avondspel, en toen zat de dag er ook voor hen op. Alleen de Explo’s hadden nog een pittige dropping voor de boeg.
De volgende dag konden we nou niet echt uitslapen, want er was wéér een of ander figuur door de portal gekomen die alle slaapzalen en tenten afging terwijl hij hard op een pannendeksel sloeg. Gelukkig was hij verder wel oke en hebben we met een chil muziekje de spieren losgemaakt. En tijdens het ontbijt kwam ineens de DTF langs om hem terug in de portal te smijten.
Daarna zijn we een aantal postenspellen gaan doen: flesjesvoetbal en busjetrap, toneelspelen, ren-je-rot en teken-je-eigen-portal. Blijkbaar kreeg de DTF toen al wat grip op de situatie, want af en toe kwam er een interdimensionaal figuur voorbij rennen die gelijk in zijn kraag werd gegrepen en teruggestuurd.
Ook Holly begon zich langzaam te beseffen dat interdimensionale vrijheid misschien toch niet zo ideaal was. Want toen ze weer langskwam, begon David Letterman te klagen over dat hij zijn praatprogramma nu moet missen en Latnach was nog steeds in de war. Even later bleek ook dat de spons de weg naar huis niet had gevonden en totaal was uitgedroogd.
Toen ze later die middag dan ook weer langskwam, gaf ze zich vrijwillig over aan de DTF. Met zijn allen zijn ze toen weer teruggegaan naar hun eigen dimensie, de portal werd gesloten en dat was dat. Gelukkig hadden we daarna nog net genoeg tijd om over te vliegen. En zo liep een leuk groepsweekend weer op zijn einde.
