Om 13.30uur werd iedereen verwacht bij het verzamelpunt: de Kraaijenberg. De eerste drie auto’s kwamen tegelijkertijd aan, de andere twee lieten nog even op zich wachten, maar arriveerden al snel.
Tijdens het wachten bleek al snel dat de temperatuur ver onder het aangename klimaat aanvoelde, maar het was droog. En de echte wandelaars riepen al snel dat het tijdens het wandelen toch wel warm zou worden.
Met Riny voorop als gids begon de wandeling met de uitleg dat als men mocht verdwalen, de gele paaltjes naar het eindpunt zouden leiden. Met deze geruststelling voerde het begin van de route langs het voormalige schorrengebied, een pleisterplaats voor trekvogels.
In de weilanden kwamen er een aantal wandelaars achter dat zij gelukkig goede schoenen hadden aangetrokken, want hoewel het al een paar dagen niet geregend had, lagen er over enkele plassen planken waarover heen gewandeld moest worden.
Onderweg stopte de gids een aantal keer voor uitleg over het gebied. Het ontstaan van de spoorlijn in 1868, ja als je deze volgt kom je bij station Bergen op Zoom, en de andere kant bij station Roosendaal… en de spectaculaire uitleg over het dal van de Blaffert, en waar deze zijn naam aan heeft ontleent (dat was een hond die liep te blaffen en die toen in de sloot is gemikt!). Verder kan Dominic je haarfijn vertellen hoe inwoners van Bergen op Zoom en Roosendaal hun zakdoek dragen.
Na anderhalf uur lopen werd de inwendige mens verzorgt, er stond koffie en thee klaar, met zelfgemaakte brownies voor de nodige energie (zie onder voor recept) en een hartversterkertje. Een deel van de koffie was helaas in de achterbak terecht gekomen (dit kwam door de rijkunst van ondergetekende), maar niet getreurd er was genoeg.
Hierna werd de weg vervolgd, begeleid door de kat die op de kruising woonde en vooral bij Frank warme gevoelens losmaakte, hoewel Richard ook wel wist hoe hij met katten moest omgaan.
Terug gekomen in het dal van de Blaffert verdween de groep opnieuw in het bos. Alweer uit het bos gekomen, en wachtende op wat achterblijvers werd er gewezen naar een blauwspar. Waarvan iedereen toch van de gids wilde weten wat het verhaal achter de blauwspar was. De gids wist toen te vertellen dat de blauwspar een hoogwerker was waarmee de takken van alle beuken gesnoeid konden worden.
Nadat iedereen boerke Boogers was gepasseerd (met huisverkoop van landbouwproducten van de Brabantse Wal) was men bijna op het eindpunt aangekomen. Hiervoor moest nog een hindernis genomen worden, namelijk de klim in de uitkijktoren, voor een door de gids beloofd spectaculair uitzicht over het gebied wat zojuist bewandeld was. Helaas was het te mistig om hier een goed beeld van te krijgen, anders had men een mooi vergezicht op het Markiezaatsmeer gehad.
Helaas werd door iedereen de gids vergeten, dit wordt verhaald op de penningmeester van de stam. Gelukkig mocht hij wel mee terug rijden naar zijn woning, alwaar iedereen werd uitgenodigd op een aanval op de warme chocolademelk met vers geklopte slagroom. Ook de snert vond gretig aftrek.
De laatste wandelaars kozen het hazenpad om ongeveer 21.00uur waarna de organisatoren met de afwas bleven zitten. En met een kater. Maar we konden met recht spreken van een geslaagde laatste stamopkomst in 2004.
Riny en Annemiek
Bergen op Zoom
Recept van de Brownies
In een grote kom 200 gr. zelfrijzend bakmeel, 250 gr. donker bruine basterdsuiker en 4 eieren door elkaar mixen.
200 Gr. pure, au bain marie gesmolten, chocolade en 200 gr. gesmolten boter, met 150 gr. gehakte walnoten en eventueel 3 eetlepels oploskoffiepoeder aan toe voegen.
De massa in een vierkant ingevet bakblik van +/- 25 bij 25 cm. scheppen.
In het midden van de op 175 °C voorverwarmde oven plaatsen voor 40 minuten.
Au bain marie: zet een pan met water op, verwarm deze, plaats een kleinere pan in de pan met water en doe daar de chocolade en boter in zodat dit rustig aan smelt. Wel regelmatig roeren.
De Brabantse Wal
De Brabantse Wal geniet als fascinerend landschap met zijn bijzondere verscheidenheid aan planten en dieren en zijn cultuurhistorische bezienswaardigheden een groeiende belangstelling. Het boeiende levensverhaal van de Brabantse Wal laat zich dan ook eenvoudig vertellen.
Geologie
De afzettingen onder de door water en wind opgestuwde klei- en zandlagen dateren van het Pleistoceen, een IJstijdvak van 2 tot 1,6 miljoen jaar geleden. De Wal met zijn voor Nederlandse begrippen kenmerkende hoogteverschil stamt in geologisch opzicht van zeer recente datum, namelijk van de laatste IJstijd (Weichselien, 15 tot 10.000 jaar geleden – bekend als de Formatie van Tegelen).
Landschap
Reeds eeuwenlang valt het kleine gebied op door zijn grote verschillen. Kleigronden en zandgronden, natuurlijke hoogteverschillen van 20 meter, bossen en heidevelden, stuifduinen en polderlandschappen, zoet en zout water benadrukken deze contrastenrijkdom.
Natuur
Juist door de grote verscheidenheid in landschapstypen biedt de Brabantse Wal een leefgebied aan verschillende soorten planten en dieren. Niet toevallig is de Brabantse Wal door de Europese Unie aangewezen als gebied waar bijzondere beschermingsregels gelden ter bescherming van die grote en bijzondere soortenrijkdom.
Cultuurhistorie
Het feit dat het gebied ‘De Brabantse Wal’ door de Nederlandse overheid als ‘Belv??egebied’ is aangeduid, wijst op de bijzondere cultuurhistorische waarden die het gebied herbergt. Juist door de hoge en droge ligging was het gebied geschikt als vestigingsplaats voor de mens die tot dat moment een zwervend bestaan leidde en zich ging toeleggen op landbouw en veeteelt. Aan de westzijde lag de Scheldedelta, aan de oostzijde een onherbergzaam moerassig gebied. Vanaf circa 1250 (na Christus) is dat moeras- en veengebied op grote schaal ontgonnen voor turfwinning, de brandstof van de Middeleeuwen.
Terwijl Holland zijn Gouden Eeuw beleefde was de hoge en droge Brabantse Wal ?n van de slagvelden waarop de Tachtigjarige Oorlog zich afspeelde. Diverse vestingsteden en forten duiden nog op dit verleden. Later werden de zandgronden benut voor zowel de aanleg van landgoederen (Ravenhof en Mattemburgh) tussen de inmiddels bloeiende handelssteden Bergen op Zoom en Antwerpen. Ook boden de zandgronden mogelijkheden voor grootschalige bosbouw. Met name de nu nog bestaande dennenbossen herinneren hieraan. Na de inpolderingen, vanaf 17e eeuw, won het kleigebied aan betekenis voor de landbouw. De rijk aanwezige kleilagen in de Brabantse Wal zijn later ook als grondstof benut voor de baksteen- en dakpanproductie die begin 20e eeuw zijn hoogtijdagen genoot.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog, en met name tijdens de bevrijding in oktober 1944, is de hoogteligging van het dorp Woensdrecht van betekenis geweest voor de slag om de Kreekrakdam. Veel jonge geallieerden en Duitsers verloren hier hun leven. Diverse oorlogsmonumenten zijn de stille getuigen van dit oorlogsleed.
Bron: www.woensdrecht.nl
Mattemburgh
Mattemburgh is één van de meest bijzondere landgoederen van Brabant. Het is gelegen op het adres Antwerpsestraatweg 185 in de gemeente Woensdrecht in de zone waar de hoge zandgronden overgaan in de veel jongere zeekleigronden.
Mattemburgh werd in 1970 door Brabants Landschap aangekocht van de Graaf de Chambure, op het uitdrukkelijke verzoek van zijn echtgenote, Gravin de Chambure – Cuypers. Tegelijkertijd werd het huis met het 17 hectare grote park aan Brabants Landschap geschonken. Dit deel van het landgoed is genoemd "Schenking Gravin de Chambure – Cuypers".
Tijdens de Franse overheersing werden de gronden verkocht aan de heer P.J. Cuypers. Na zijn overlijden stichtte zijn weduwe Maria van Mattemburgh de villa, die in 1847 gereed kwam. Haar zoon en kleinzoon breidden het bezit uit, verfraaiden de villa en legden tussen 1882 en 1885 op de Zuidgeestse Heide de thans nog bestaande bossen aan.
De tuin werd in de periode 1843 – 1878 in verschillende fasen aangelegd. Allereerst werd de Engelse tuin rond de villa aangelegd, later de binnentuin en tenslotte de Franse tuin met orangerie. In het bosgebied van Mattemburgh wordt de natuur al tientallen jaren een vrije ontwikkeling gegund. Het bosbeeld is hierdoor allesbehalve saai te noemen. Oude dennen sterven en blijven staan tot ze in elkaar zakken en wegrotten. De stervende en gestorven bomen vervullen in de kringloop van het bosmilieu hun natuurlijke functie, net als in een echt oerbos.
In dit zeer gevarieerde milieu groeien talrijke paddestoelen, mossen, korstmossen en kruiden. Op deze ongekende rijkdom aan lagere en hogere plantensoorten komen weer dieren af. Het bosgebied van Mattemburgh is ook beroemd door de vele soorten spechten en andere holenbewoners. De ontwikkeling van echt natuurlijk bos op voedselarm zand is in deze omvang voor Nederland uniek te noemen.
Het ministerie van Onderwijs Cultuur en Wetenschappen heeft onlangs besloten de historische buitenplaats Mattemburgh aan te wijzen als beschermd monument.
Het park van Mattemburgh aan de Antwerpsestraatweg 185 is van half mei tot half oktober op de woensdagmiddagen van 13.00 – 16.00 uur voor het publiek toegankelijk. Rondleidingen voor groepen zijn (ook buiten de openingstijden) mogelijk na telefonische afspraak op 0164-243705.
Bron: www.woensdrecht.nl
Voor zover de achtergrondinformatie van Reise Fuhrer Riny…..
