Er wordt al jaren over gesproken, maar deze keer waren we dan toch echt op tijd met ons opgeven voor de greppeltocht van de Stam van Scouting Lunteren. Althans, de meesten dan. Maar na een paar uitvallers en een gestresste middag kon toch iedereen mee die dat wilde, en verzamelden alle twintig bikkels van de Explorers en Stam zich aan het eind van de middag in Lunteren voor het avontuur.
Het idee is van de greppeltocht is vrij simpel: je wordt gedropt met je groepje en moet vervolgens terug zien te komen bij het clubhuis voor het feest. Alleen rijden er witte busjes en fietsers rond die je wel eens zouden kunnen tikken en vervolgens weer een eind terug zetten. Onderweg moet je ook nog eens een post aandoen. Geen wonder dus dat veel van de andere deelnemers in camouflagekleding en met zwart geschminkte gezichten ten tonele verschenen. We voelden ons wel een beetje de beginnelingen.
Tegen achten waren we op het droppunt aangekomen en gingen we in groepjes van vijf op pad. De een op kompas, de ander op de gps en weer de ander op goed geluk. En daarbij zo veel mogelijk de wegen mijdend en bij elke koplamp achter een boom of – jawel – in de greppel wegduikend. Ondanks de novemberkou was het zweten geblazen!
Na een barre tocht door velden en wegen, hier en daar onderbroken door een hinderlijk wit busje, kwamen tegen één uur ’s nachts de groepjes een voor een binnendruppelen. En toen brak het feest los om alle adrenaline van de nacht weg te spoelen.
’s Morgens werden we om negen uur weer blij verrast met een organisatie die zelf bijzonder wakker was en ons met megafoons en speakers ervan wilde overtuigen dat wij dat ook moesten worden. Na een ontbijtje met eieren en spek en veel koffie werden de tentjes weer afgebroken en gingen we weer allemaal naar huis om wat gemiste uurtjes slaap in te halen.
De Lunterse Stam had echt een top-weekend verzorgd, dus namens ons allemaal: bedankt!
