Explo zomerkamp 2021

Het was even spannend of we dit jaar wel op kamp konden. Er moest dit keer namelijk niet alleen rekening worden gehouden met een pandemie, ook een heuse natuurramp dreigde ons zomerkampterrein weg te vagen. Gelukkig kon het last-minute allemaal toch doorgaan!

Zondag 25 juli

Na op zaterdag al ingepakt te hebben, verzamelden we zondagochtend bij ons clubhuis voor vertrek. Iedereen stond fris en fruitig klaar, op Mees en Zeb die na een week welpenkamp nog snel hun kleren hadden gewassen en zo veel mogelijk slaap binnenhaalden voor het volgende avontuur. Nu was het alleen nog wachten op de uitslag van iedereens coronatest. Die hadden we namelijk nodig om Belgie binnen te komen. Gelukkig waren alle uitslagen op tijd en konden we op weg naar het uiterste puntje van Wallonie. Daar zetten we onze tent neer en begonnen te koken. Ook werd de befaamde KingKhazie geinstalleerd, het stuk plastic wat tijdens ons kamp zou dienen als wc. Deze week zou back to basic zijn. Gelukkig hadden we wel een mooi groot afdak waar we een heuse keuken konden inrichten. Na een potje Weerwolven van Wakkerdam en het eten, gingen we op pad voor een avondwandeling. De tocht was onverwacht, maar mooi, met mistige velden, een hert en een sloot waar niet iedereen droog overheen kwam. Ook deden we nog even verstoppertje in het donkere bos, wat voor spannende achtervolgingen leidde.

Maandag 26 juli

Deze dag stapten we in de auto om Chimay te bezoeken. Bijna direct na aankomst stuitten we op een winkel die Zeb heette! Natuurlijk moesten we daar even naar binnen. Binnen de kortste keren kwam iedereen weer naar buiten met een leuke trui of T-shirt. Goede smaak heeft die Zeb! Na Chimay reden we door een ander stadje, genaamd Couvin. Dit was een leuke plek met schattige straatjes en poorten. Na deze stadswandelingdag was het weer tijd om boodschappen  te doen. Joy’s favoriete scoutingeten werd dit jaar ook niet overgeslagen: groene curry met kip. De avondwandeling van gisteren was zo’n succes dat we er deze avond gewoon weer eentje deden. Deze keer gingen we de andere kant op en kwamen we meerdere andere scoutinggroepen tegen, waar we vrolijk naar zwaaiden. Ook kwamen we meer dan 4 padden tegen onderweg. Maarja, we zijn tenslotte ook padvinders. De sfeer veranderde toen we bij het einde van een pad kwamen en niet meer verder konden. De scoutingleiding die er stond probeerde ons nog te helpen aan de juiste route, maar we eindigden in het pikkedonker in een bos waar we niet meer uit leken te komen. Lachend, maar toch enigszins zenuwachtig liepen we door. Halverwege het bos ontstonden discussies over welke kant de meeste telefoons nu op wezen en welke kant we uit het bos zouden kunnen komen. Gelukkig kwamen we na een tijdje, vanaf een totaal onverwachte kant, weer aan bij ons terrein. Tijd voor een kampvuurtje. Met uitzicht op de bloedmaan die er die avond was, kletsten we en keken we sterren.

Dinsdag 27 juli

Vandaag was het tijd voor een heuse dagtocht. Helaas was er iets mis met onze Garmin GPS, dus deden we de tocht maar met de telefoon. We liepen over heuvels, door bossen, langs kolkende riviertjes, geiten en trailer parks. Het was een mooie tocht door de natuur van Wallonie. Eenmaal teruggekomen kwam Zeb op het idee om selderij te voeren aan de koeien naast ons terrein. Nadat we even opgezocht hadden of ze daar niet dood aan zouden gaan, kropen we onder het prikkeldraad door om bij ze te komen. De koeien schrokken nogal van Zebs selderij-strooi-technieken, de stier het allermeest, maar leken er daarna toch blij mee. Verder vermaakten we ons met de randomizer. Een papiertje met een lijst met spelletjes, voor iedereen eentje. Daarna zochten we een getal randomizer en het spel bij het getal dat eruit kwam, gingen we dan spelen. Zo speelden we Hollandse Leeuwen, citroen citroen, stoeltje verwissel en Prinses en de Draak. De classics. Dit alles werd bruut verstoord toen er ineens een enorme dubbele regenboog verscheen en iedereen helemaal leip werd en rond ging rennen. Waarschijnlijk is er in de 4 minuten dat de regenboog er was een selfierecord neergezet. Helaas was het daarna tijd om afscheid te nemen van Joy. Langzaam reed ze weg langs een haag van zwaaiende Explo’s.

Woensdag 28 juli

Omdat het al woensdag was en we op het terrein geen douche hadden, werd het hoog tijd om iets te vinden wat ons weer schoon zou kunnen maken. Helaas was het door alle corona maatregelen en natuurrampen moeilijk om een geschikte plek te vinden. Zwembaden waren dicht, meertjes niet zwembaar. We gingen met goede hoop naar een groot meer een uurtje verderop, maar het was daar toch best koud en in verband met de enorme stuwdam mocht je er niet zwemmen. Wel gingen we even kijken bij de stuwdam en maakten we kennis met de Krokotrein. Een als krokodil verklede toeristentrein met een uitlaat zo zwart dat je het stuwmeer niet meer kon zien. Na al dit exploreren gingen we patatjes eten bij een echte Belgische frituur. Zo echt dat je los moest bijpinnen, 80 cent, als je sla op je hamburger wilde. Eenmaal teruggekomen zaten we nog best vol van alle patat, dus speelden we hard spelletjes om weer trek te krijgen. Deze avond was namelijk een waar culinair feest gepland. Die begon met een knapperige brushetta en een drankje van Mees B en Marijn, gevolgd door een pasta met zelfgemaakte pesto en vuur-gegrilde aubergine van Zeb en Mart. Als toetje, of liever grand dessert, kregen we een coupe met aardbeienyoghurt, soesjes, wafels, koekjes en al het lekkere dat de Lidl te bieden heeft van Wolf en Mees W.

Donderdag 29 juli

Deze dag stonden we relatief vroeg op om de dag sportief te besteden: we gingen mountainbiken. De eigenaresse van de mountainbikeverhuur had ons een mooie route meegegeven, die al snel puur uit nette asfaltwegen bleek te bestaan. De route liep langs de Meuse, door Dinant en door de heuvelige bossen daarachter. Mooi, maar het voelde meer als een 60+ fietstochtje dan een mountainbikeroute. Al zittend bij een riviertje besloten we ons eigen plan te trekken en op zoek te gaan naar ruigere paden. Dat maakte het een stuk spannender. Wel maakte dat ook de risico’s een stuk groter, al snel hadden we een lekke band en een gebroken ketting. Het was nog vrij lastig aan de verhuurder uit te leggen, maar gelukkig was het relatief snel weer opgelost. We vervolgden onze route door het bos en over heuvels. De laatste heuvel terug naar de verhuur was de allerzwaarste en zo kwamen we uitgeput weer aan. Nu was het echt tijd voor een douche. Iedereen zat onder de modder en het zweet. Alleen was er geen douche. Niet bij de mountainbikeverhuur, niet bij de kano-verhuur, niet op een camping, niet op een andere camping. Totdat we bij de laatste camping aankwamen. Daar waren mooie douches, waar we nonchalant naar binnen wilden lopen. Helaas had je een speciaal douchemuntje nodig en de receptie was dicht. Dus dropen we weer af naar onze auto, waar we een beetje verslagen onze laatste snacks aan het eten waren. Toen kwam plots de eigenaar van de camping aangelopen en vroeg wat we op de camping aan het doen waren. Toen we ons verhaal uitlegden zei hij dat hij het voor deze keer tegen betaling zou toestaan. Ondanks dat hij er niet blij bij keek, waren wij erg blij met dat nieuws. Als herboren en met een glimlach kwam iedereen de douche uit.

Vrijdag 30 juli

Deze ochtend verloren we nog een explo, namelijk Mart die eerder naar huis moest voor zijn volgende vakantie. Ook Mart zwaaiden we enthousiast uit. Na het ontbijt vertrokken we naar de grotten van Neptunus. Nadat onze handen werden ontsmet, werden we stapje voor stapje verder geleid. Het meisje van de tour vertelde ons hoe de grotten waren ontstaan, welke fossielen je er kon vinden en hoeveel vleermuizen er in de grot leefden. In de grot kon je mooie bouwwerken zien van stalagmieten en een soort mini rijstvelden van neergedaald kalk. Een stukje verder in de grot ging het licht uit voor een licht en muziekshow die verschillende delen van de grot benadrukte. We vervolgden onze tocht door de kaboutergang, een lange gang die ons steeds verder naar beneden leidde, totdat we bij een bootje aankwamen. In het bootje werden we door het tweede deel van de grot gevaren, waar maar liefst 2 lichtshows voor ons klaar stonden. De laatste was het meest episch op de muziek van Conquest of Paradise werd ineens een hele specifieke vorm belicht en begon er ineens een waterval te lopen. Geweldig. Daarna was het tijd om ook Wolf uit te zwaaien. Nog maar 4 explo’s over. Die avond kwamen Tim en Marcel langs om onze verhalen te horen en met ons bij het kampvuur te zitten.

Zaterdag 31 juli

Deze ochtend waren we net op zoek naar nog een activiteit tussendoor toen de beheerder van het terrein ons de tip gaf om naar Fondry des Chiens te gaan. Dat bleek een ingestorte grot te zijn waar je leuk doorheen kon rennen en op kon klimmen. Mees overwon zijn hoogtevrees en beklom de grootste steen die er was. Ook was er een grot die op het einde zo klein werd dat we niet meer verder durfden. Na even daar rondgerend te hebben, vervolgden we onze weg naar Dinant. We splitsen ons in groepen, waarbij de ene ging shoppen en de andere motorolie ging kopen (of in ieder geval iets mannelijks). We lunchten aan de rivier en bezochten wat winkeltjes. ‘s Avonds gingen we pizza eten in een dorpje en bestelden we allemaal een verrassingsdrankje. Zo proostten we op de laatste avond van dit onvoorspelbare, gezellige kamp.

Zondag 1 augustus

Zondag reden we weer terug naar het clubhuis waar Gene en Charlotte op ons wachtten met een lekkere warme maaltijd. Daarna namen we afscheid en keerden we terug naar huis. Het was weer een geslaagd kamp.