Nadat we vorig jaar de 25 km slechts 2 minuten voor tijd afgewerkt hadden, was het dit jaar zaak om vooral vroeg te beginnen. Niet alleen vanwege de tijd maar ook vanwege de spierballentaal van Iris die graag de uitdaging van 30 km wilde aangaan (ook vanwege het feit dat die afstand alleen dit jaar kon worden gelopen).
Maar wat vroeg is voor de een, is niet vroeg voor de Explo’s en mede door de nodige parkeerproblemen werd er pas om 10.15 gestart met lopen, wat op zich vroeg genoeg moest zijn … Toch werd na een uurtje of drie lopen duidelijk dat er nog wel erg veel kilometers af te leggen waren, en ook de ‘hike-app’ van Suzy liet een dalende lijn van onze gemiddelde snelheid zien. Sterker nog: wilden we voor 17.00 binnenkomen en onze medaille kunnen aanschouwen, dan zat er niets anders op dan een non-stop loop richting finish waarbij het gemiddelde flink omhoog moest.
En waar Marcel de handdoek na 18 km en het nodige rekenwerk eigenlijk al in de ring had gegooid, bleven de Explorers lopen alsof ze net begonnen waren en werd er hier en daar zelfs een kort sprintje uitgegooid! Ook nieuwkomer Adinda liet weten niet voor spek en bonen mee te doen en al snel sloeg de situatie om van: ‘onmogelijk’ naar ‘zou het dan misschien toch…’. En ondanks een korte pitstop bij de snackbar en enkele ontmoedigende teksten van andere wandelaars die het ook niet meer dachten te gaan halen (en ons gewoon voorbij liepen) bleek een eindsprint van zo’n 600 meter genoeg (de begeleiding vond het op dit punt een mooi moment om alvast de auto’s op te zoeken) om 1 minuut over vijf aan te komen! Gelukkig was de organisatie zo vriendelijk om wel de medailles uit te delen. Een mooie afsluiting van een zonovergoten dag!
Je zou haast vergeten dat we die avond ook nog een stamopkomst hadden! Ook hiervan zijn wat foto’s gemaakt evenals van de winnaar die avond, wat de Explo’s dan weer niet waren ….
