Wintersport 2011 Wagrain

Elk jaar rond deze tijd begint het bij menig Scoutsleiding en/of bestuurs/Stamlid te kriebelen bij temperaturen rond het vriespunt met een zonnetje erbij. En omdat de sneeuw in Nederland nu wel zo’n beetje voltooid verleden tijd is, besloten we om het wat hogerop (lees: zuidelijker) te zoeken. Dit jaar werd er koers gezet naar het gigantische Ski Amadé waaronder Wagrain valt. In plaats van een hotel werd er dit keer gekozen voor een luxueus chalet-stulpje.

Als je alleen uitgaat van de sneeuw die er op de pistes ligt, krijg je een heel verkeerd beeld van de omgeving want de lente is inmiddels volop begonnen in Oostenrijk. Gelukkig zijn alle pistes wel gewoon geopend en is het natuurlijk wel enorm lekker weer!

Groetjes uit Oostenrijk!

Frank, Mirjam, Nienke, Jochem, Marcel, Karin, Corné, Erik, Jurgen, Pieter, Richard en Eveline

Lees verder

iScout 2011

Eindelijk was het dan weer zover: iScout 2011 was weer een feit. En wel op 29 januari 2011. Bloed (?), zweet (’t was best fris eigenlijk), tranen (van afgekeurde inzendingen) moesten worden bedwongen om uiteindelijk op de 17e … onee toch de 20e plek te eindigen.

De denkers achter de pc’s hadden een zware avond aangezien ze in 30 min reistijd de volgende minuten moesten zien te scoren … en dat lukte dus njet! De doeners van de doe-opdrachten moesten de schade proberen te beperken met het indienen van hun uitgevoerde opdrachten. Ook dat viel best tegen om dat in 30 min te fixen. Uiteindelijk liepen we dus achter de tikkende klok aan en duurde het anderhalf uur voor we onze valse start hadden goedgemaakt. Maar toen gingen we dan ook flink los om uiteindelijk de overige 65 deelnemende ploegen achter ons te laten. Applausje voor jezelf! Hulde natuurlijk voor de ouders die vol vertrouwen het veld ruimden om een ploegvan 25 man/vrouw gespuis in huis los te laten zonder toezicht. Hopelijk is het ze niet tegengevallen 🙂

Natuurlijk ook een applausje voor de organisatie en de technische dienst die het hele netwerk gebeuren in elkaar geklust kregen. En tot slot de kookafdeling NielsMeik die ons van een hongerdood hielden. Toppiejoppie! Natuurlijk behoeft t geen uitleg dat al die vragen en opdrachten tot hilariteit en een hoop lol geleid hebben. Dus volgend jaar weer!?

Lees verder

Kerst 2010

Het was een witte kerst. Maar ondanks het barre weer kwamen de Bevers, Welpen, Scouts, Explorers én hun ouders plus nog een aantal Stamleden in grote getalen naar het clubhuis voor de kerstopkomst. De jeugleden om kerst te vieren, de ouders om bijgepraat te worden door het bestuur en de Stam om een handje te helpen.

Na de opening pakten de Scouts en een deel van de Explorers snel hun fiets om naar de “ijsbaan” bij de kerstmarkt van Honderdentien Morgen te gaan. De baan bleek wat kleiner, plastic-er en minder glad dan verwacht, maar desondanks werd er toch gelachen, geschaatst en uitgegleden. Lang hielden we het niet uit, na drie kwartier was het wel weer tijd om terug te gaan naar het clubhuis.

De Bevers en de Welpen waren ondertussen al druk bezig met allerlei spelletjes. Toen de Scouts en Explorers terug waren (en de ouders weg), gingen we verder met de hele groep: in het kleine lokaal werden allerlei kerstversieringen geknutseld, terwijl in het grote lokaal het Grote Wielspel gespeeld werd. Daarna gingen we verder met kerst-memory, waarbij iedereen op zoek moest naar degene die hetzelfde kaartje op zijn of haar rug had. En toen was het tijd voor het kerstdiner, bestaande uit soep, tosti’s en broodjes knakworst.

Daarna hebben we met zijn allen de Welpen Anette, Juliëtte en Kim het kleine lokaal uit geschud, want die gaan in 2011 beginnen bij de Scouts! Ondertussen kwamen ook de ouders weer langzaam binnendruppelen voor de afsluiting van de opkomst én van 2010, door het zingen van kertsliedjes. Maar eerst was het nog even de beurt aan de Explorers om hun kerststukje op te voeren: een combinatie van het journaal, mimespelers, sokpoppen, de superkerstvrouw … afijn, het was de Explorers weer waardig.

Het paste allemaal maar nét in het grote lokaal, maar dat kwam de kerstsfeer alleen maar ten goede. En zo sloten we het jaar waarin Scouting Hillegersberg 80 werd en Scouting Nederland 100 jaar, met zijn allen af. Allemaal een fijne kerst, een leuke vakantie en een heel goed 2011 toegewenst!!

Lees verder

Greppie!

Er wordt al jaren over gesproken, maar deze keer waren we dan toch echt op tijd met ons opgeven voor de greppeltocht van de Stam van Scouting Lunteren. Althans, de meesten dan. Maar na een paar uitvallers en een gestresste middag kon toch iedereen mee die dat wilde, en verzamelden alle twintig bikkels van de Explorers en Stam zich aan het eind van de middag in Lunteren voor het avontuur.

Het idee is van de greppeltocht is vrij simpel: je wordt gedropt met je groepje en moet vervolgens terug zien te komen bij het clubhuis voor het feest. Alleen rijden er witte busjes en fietsers rond die je wel eens zouden kunnen tikken en vervolgens weer een eind terug zetten. Onderweg moet je ook nog eens een post aandoen. Geen wonder dus dat veel van de andere deelnemers in camouflagekleding en met zwart geschminkte gezichten ten tonele verschenen. We voelden ons wel een beetje de beginnelingen.

Tegen achten waren we op het droppunt aangekomen en gingen we in groepjes van vijf op pad. De een op kompas, de ander op de gps en weer de ander op goed geluk. En daarbij zo veel mogelijk de wegen mijdend en bij elke koplamp achter een boom of – jawel – in de greppel wegduikend. Ondanks de novemberkou was het zweten geblazen!

Na een barre tocht door velden en wegen, hier en daar onderbroken door een hinderlijk wit busje, kwamen tegen één uur ’s nachts de groepjes een voor een binnendruppelen. En toen brak het feest los om alle adrenaline van de nacht weg te spoelen.

’s Morgens werden we om negen uur weer blij verrast met een organisatie die zelf bijzonder wakker was en ons met megafoons en speakers ervan wilde overtuigen dat wij dat ook moesten worden. Na een ontbijtje met eieren en spek en veel koffie werden de tentjes weer afgebroken en gingen we weer allemaal naar huis om wat gemiste uurtjes slaap in te halen.

De Lunterse Stam had echt een top-weekend verzorgd, dus namens ons allemaal: bedankt!

Lees verder

MTB

Vorig weekend werd het lange wachten dan toch eindelijk beloond: de Stam-MTB-opkomst was een feit! En omdat de organisatie verder toch niet al te veel moest regelen, besloten we de hele zaterdagavond erbij te plakken om alvast in de stemming te komen. Sterker nog: we hebben die avond zelfs een heuse tijdsmachine in elkaar geknutseld om maar eens wat te noemen! Alle Roverscouts (Stamleden) stapte vrijwillig in om zichzelf na een reis van drie minuten vol takkeherrie in het jaar 2020 te bevinden, alwaar twee duistere figuren gekleed in MTB-outfit hen op stonden te wachten. De rest van de avond stond in het teken van maffe spelletjes en de nodige ongein zoals alleen de Roverscouts dat kunnen bedenken! Er bleven nog een paar Roverscouts overnachten op het clubhuis om de volgende ochtend in ieder geval niet te laat te komen.

De volgende dag werden de Roverscouts opgeroepen om af te reizen naar België om daar met de fiets op zoek te gaan naar buitenaardse wezens in het jaar 2020, bent u er nog? Mooi dan kan ik nog vertellen dat we met de negen aanwezige stamleden een monstertocht (40-50 km) afgelegd hebben! En dat we ’s avonds nog met z’n allen wat gegeten hebben en weer veilig in 2010 zijn terugbeland!

Marcel

Lees verder

Stam cocktail-party

De Stam had dit jaar ingestemd met een cocktail-party. Dat kreeg de vorm van een Triviant-spel, met vragen die uiteenliepen van de geschiedenis van de cocktail tot celebrity’s die ook van cocktails houden tijdens de draaidagen van een film. Wist je dat er in sommige drankjes wel meer dan 40 kruiden zitten verwerkt? Elk groepje had als pion een grote vaas met gekleurd water/suikerrandje (als cocktail). Bij elk goed antwoord kwam er een versiering bij. Tijdens het spel werd elk groepje zelf ook aan het shaken, stirren en crunchen gezet. Dit alles om de ultieme cocktail te bereiden.

Sommige vragen waren onduidelijk en de antwoorden soms nog meer, maar tegen het einde van de avond waren de pion-cocktails behoorlijk aangekleed, niet met alleen onze atributen. Een winnaar is er eigenlijk niet meer aangewezen, maar daar gaat het ook niet om. Toch?

De organisatie had een hoop lol bij de voorbereidingen. Namens de organisatie, bedankt voor jullie inzet en de mooie verhalen bij de oprachten.

Groetjes Eveline, Caroline, Meike en Karin

Lees verder

Klusweekend

Voordat het nieuwe seizoen begint, moet het clubhuis er natuurlijk wel weer top uitzien. En zo stuurde Linda stuurde ons ook dit jaar een lijstje met wat er allemaal diende te gebeuren, en in vergelijkking tot voorgaande jaren leek dit allemaal wel mee te vallen. Tijdens de boodschappen vrijdagavond kwamen we niet verder dan een kraan, verf en wat knutsels en frutsels. Wat ook opviel was het aantal aanmeldingen. Tot ieders grote verbazing was het klusteam dit jaar slechts tien man sterk! Linda werd al gauw overspoeld met vragen waar iedereen toch was om deze klusdag tot een goed einde te brengen! Ze zei dat ze afmeldingen had gekregen als: ‘ik ben op vakantie’, ‘ik heb geen zin’ en ‘er komt toch een nieuw clubhuis’. Vooral de laatste twee redenen deed bij de meeste leiding het stoom uit de oren komen waardoor Linda niet durfde te vertellen wie het waren uit angst voor repressailles.

Zoals elk jaar groeide het ’to do’-lijstje al snel tot onhaalbare formaten en moest er keihard doorgezwoegd worden om het papiertje nog enigzins af te strepen. De meeste foto’s spreken voor zich met wat we allemaal gedaan hebben en aan het einde was er natuurlijk weer geheel in traditie een barbecue! Voor iedereen die er was: lekker gewerkt jongens! Voor degene die geen zin hadden of het clubhuis al hadden afgeschreven: schaam u diep! Ook volgend jaar zal er nog gewoon geklust worden!

Marcel

Lees verder

Wandelen en hoge thee

Het hoeft niet altijd snel te gaan, leek een beetje het motto van deze opkomst. We begonnen met een tochtje rond de Rotte, door het Lage Bergsche Bos en terug door Hillegersberg om de spijsvertering op gang te brengen. Na terugkomst gingen we in koppels aan de slag om allerlei hapjes te bereiden. Het resultaat was een flinke lading eten en drinken, waar we lekker in het zonnetje van hebben genoten.

Lees verder

De Rube Golberg-contraptie

Waarom makkelijk doen als het ook moeilijk kan? Dat is de algemene gedachte achter de Rube Goldberg-contraptie. Dat wilden we met de Stam ook wel eens uitproberen, dus we verzamelden samen met een Explo op een zondagmiddag op het clubhuis. Het doel: zo ingewikkeld mogelijk de 100 jaar Scouting Nederland-vlag hijsen met zo veel mogelijk verwijzingen naar (honderd jaar) scouting.

In groepjes van twee of drie ging iedereen snel aan het experimenteren, uitproberen, testen en bouwen zodat het terrein tegen of een uurtje of vier een grote rotzooi, pardon, opstelling was. Tijd voor de eerste poging.

Zoals te verwachten viel, liep de contraptie al snel spaak. Dus na enig bijstellen volgde poging twee. En daarna poging drie. En daarna poging vier, vijf, zes, zeven…. langzaam aan begonnen de gezichten steeds minder vrolijk te staan en groeiden de frustraties alom. Uiteindelijk besloten we maar om de waterslang-vuur-wc-rol-planken-schakel, waar het steeds op stukliep, er tussen uit te halen.

Vervolgens bleek dat een vallende bijl een touwtje nog niet zo een-twee-drie doorhakt, dus dat betekende opnieuw flink wat stel- en schaafwerk. Maar uiteindelijk wisten we na ruim 2,5 uur klooien de vlag te hijsen. Precies op dat moment kwam het eten aanfietsen, dus achteraf gezien een perfecte timing.

De contraptie bevatte uiteindelijk de volgende schakels:

  • Een laptop die een filmpje op cd afspeelt van scouting van vroeger
  • De cd-la duwt een waxinelichtje onder een touwtje
  • Het touwtje brandt door, waardoor een kabelbaan vanaf het zoldertje gaat lopen
  • De kabelbaan stoot tegen een grondpen die een ton tegenhoudt
  • De ton rolt van pionierpalen af en duwt daar tegen een frame (en zet en passent nog even een tent op)
  • Het frame trekt via een touw een haring weg, die een ander touwtje tegenhoudt
  • Dat touwtje zit aan een bijl vast, die daardoor op een hakblok valt
  • Daardoor wordt een touwtje doorgehakt waar een hamer aan hangt
  • De hamer valt op de aan-schakelaar van een stekkerdoos, waardoor een ventilator aan gaat
  • Die blaast een zeilbootje over het water
  • Die duwt een aantal knikkers van tafel
  • Die vallen in een bakje dat aan een geminipionierd reuzenrad zit
  • Dat gaat daardoor draaien, waarbij het een aantal sateprikkers in een plastic zakje steekt
  • Dat loopt (hééééél) langzaam leeg, waardoor er aan de andere kant van de balans een flesje water daalt
  • Dat trekt een schaar dicht waar een touwtje doorheen gespannen is
  • Daardoor knalt er een ton in de stelling tegen een aantal andere tonnen
  • Daardoor duwt aan de andere kant een ton een houtblok weg dat op het touwtje van de vlaggemast staat
  • En daardoor wordt de vlag gehesen!

Lees verder