Zaterdag 19 Juli
Hallo allemaal,
Zaterdag 19 Juli was het weer zo ver, we gingen weer op kamp. Dit jaar naar Drunen in een supergaaf clubhuis met een mooi terrein. Het weer viel nog alles mee, wel wat gedonder in de verte en een megahoosbui tijdens het eten. Maar verder prima te doen.
Toen we bezig waren met de rondleiding van het kampterrein, zagen we Marloes en Martijn tikkertje spelen. Dat waren de kinderen die ons uitgenodigd hadden om een weekje te komen logeren.
Later, toen we bijna klaar waren met de lunch kwam Marloes naar ons toe omdat ze Martijn kwijt was. Wel had ze een rare deur zien staan in het bos. Met een hele andere wereld er achter waar niets is wat het lijkt!
We zijn toen met z’n allen door de deur gegaan omdat Martijn dat waarschijnlijk ook gedaan heeft, want zijn zakdoek lag daar!
We zagen eigenlijk niks anders alleen rare tekens in het clubhuis, en alles lag verkeerd om. De fruitschaal en ’t vloerkleed bijvoorbeeld.
Toen hebben we nog flink wat spelletjes gedaan zoals: het Ajuinen-spel, Trefbal, Boompje Verwissel, Levend Stratego en natuurlijk vrij gespeeld en hutten gebouwd.
Op en gegeven moment kwam er een vage vrouw langs. Kendra heette ze. Ze zei dat ze Martijn gezien had, maar dat we een raadsel op moesten lossen, die was heel moeilijk. Er stond “deze wereld is niet wat je denkt”. Ze wilde ons niet verder helpen. Hopelijk morgen wel weer…. nu eerst maar eens goed slapen.
DOT: R.V.: ‘Ik heb zo hard gerend alsof er een geit achter me aanzat!’
Zondag 20 Juli
De dag begon rustig, totdat Marloes aankwam met het verhaal dat er weer een soort geheimschrift op haar rug stond. Hier kwam na een hoop gepuzzel uit dat we de zwevende bollen moesten volgen…. maar nergens was een spoor van zwevende bollen te zien.
Wel waren de vage tekens en het clubhuis weer helemaal veranderd. De tafel is ook steeds raar gedekt, nu stonden de borden weer op de bekers.
En later kwam Joep het rare konijn langs. Hij had roze stippen en speelde heel graag spelletjes. Dat was wel gezellig. Hij had Martijn wel een keer gezien maar wist niet meer precies waar die was.
Na het rustuurtje zagen we een Trol dichterbij komen die ons hoorde schreeuwen voor een spel. Ze heette Loes en was een schilder, ook zij had Martijn niet gezien. Wel deed ze ook nog wat spelletjes met ons mee. Het handelsspel was erg leuk en spannend. Ook Stand in de Mand met rare namen was lachen!!!!!!!
En we hebben allemaal zelf spellen bedacht. Hopelijk gaan we die ook nog spelen!
Na het eten hebben we het Drie-Forten-spel gedaan. Dat was wel leuk maar ook zwaar, want we moesten heel veel rennen!
Daarna hebben we nog lekker gezongen bij het kampvuur en toen zij we naar bed gegaan.
DOT: N.U.: ‘Ik weet welke van mij is, want die heeft sliertjes’ (z’n washand).
DOT: D.V.: ‘Ik neem cola want dat is gezond.
DOT: T.V.: ‘Wat zit er op dat kaakje of is dat een droge?’ Leiding: ‘Nee da’s een droge!’
Vraag van de dag: S.F.: ‘Hoe oud wordt een kannibaal?’ (het antwoord wist ze zelf ook (nog) niet). En wist je dat ze een geit heeft maar dat ze niet kan breien?
Maandag 21 Juli
Vandaag kwam Marloes aan, ze had de pet van Martijn gevonden samen met twee fotoboekjes met Tjik (een raar vogeltje). Die liet ons een mooi gebied zien en dan konden wij meteen kijken of we iets van Martijn zouden kunnen vinden. Helaas ging ’t keihard regenen. Maar iedereen heeft echt megagoed z’n best gedaan! Toen was het even bijkomen en lekker eten. Na het rustuurtje hebben we nog hagedissenstaart gedaan en toen gingen we kaartjes schrijven naar huis en douchen. Dat was wel nodig ook 🙂
In de avond kwam Kendra weer langs en ze wilde ons pas weer een nieuw raadsel geven als we goed ons best deden met de quiz. Dat hadden we gedaan, maar het waren wel moeilijke vragen. Uiteindelijk kregen we wel het raadsel. Dit keer stond het achterstevoren opgeschreven: het is geen meisje en hij wacht in het bos. Maar omdat we al in het bos waren geweest zouden we maar even wachten tot morgen en op Marloes. Toen gingen we allemaal lekker naar bed en iedereen sliep weer als een roosje.
Dinsdag 22 Juli
We begonnen eerst lekker met ochtendgymmen en daarna fris aan tafel. Tijdens Iemand Is Hem Niemand Is Hem kwam Marloes weer langs om te vragen of we nog iets gehoord hadden. Natuurlijk lieten we meteen het raadsel zien en toen wist zij waarschijnlijk wel welk bos er bedoeld werd. Daar aangekomen zagen we Koen de boswachter, een beetje een norse man, maar uiteindelijk wel heel aardig. Hij hielp ons om te overleven in de natuur, we moesten allemaal een mooie stok zoeken die we dan zouden gaan slijpen om op een kampvuurtje broodjes te bakken. Ook had hij het deeg meegenomen, maar dat was roze en leek net kauwgom!! Maar het smaakte wel lekker.
Ook hebben we nog Slingerslampamper gespeeld, hierbij moest je in groepjes vragen of opdrachten maken/doen.
Toen ging Koen weer weg, hij had verder niks van Martijn gehoord of gezien maar zou een oogje open houden. Ook hij wist helaas niks van zwevende bollen.
Toen hebben zelf hele mooie lampionnen geknutseld van melkpakken. Daarna hebben we labtoevsejselF of te wel Flesjesvoetbal gespeeld met hele kleine flesjes. En na het avondeten hebben we Zeeslag gedaan. Iedereen deed echt super goed zijn best!!!
“Midden in de nacht” maakte Hathi ons wakker. Toen hij het hek ging afsluiten (wat we elke avond doen) had hij namelijk gezien dat er allemaal zwevende bollen of cirkels in de lucht hingen. En ja, de opdracht luidde dat we die moesten volgen. We gingen met z’n allen naar buiten. Aan het einde van het spoor waren er heel veel bollen en een raar blauw licht.
Hier was de dromenvanger, die zei dat ze altijd één keer per week langs komt om alle boze dromen te vangen zodat iedereen rustig kan slapen. Ze had ook een droom gezien van Martijn. Er kwam iemand met heel veel kleur, ballonnen, slingers en muziek in voor. Oh dat moeten we onthouden! En we moesten allemaal fijn dromen zodat ze een lekker rustig avondje had.
Toen we weer terug waren in het clubhuis hebben we nog lekker even wat gedronken en bijgekomen bij onze zelfgemaakte lampions.
DOT: C.G. ‘Beter één vogel in de hand dan…….. twee vogels op je hoofd.’
DOT: B.F. ‘Hoe noem je een touw dat opgevouwen wordt? Een kom op touw!
Woensdag 23 Juli
Jippie, weer ochtendgym, maar dit keer met Joep!!!! aan het einde vonden we bellenblaas, een kado van de dromenvanger. Omdat we zo mooi gedroomd hadden.
Na het ontbijt gingen we op weg naar een mooi veldje en op zoek naar iemand met veel kleur en slingers. Hier hebben we een actieve sportochtend gehouden en gelukkig zat het weer ook mee want het was erg mooi. Ondertussen zou Marloes ook op zoek gaan naar iemand met veel kleur en muziek.
Tijdens het rust uurtje kregen bijna alle kinderen een lief kaartje van thuis. Dat was heel leuk. Hierna gingen we onze zelfgemaakte spelletjes doen!!!!!!!! Dit was ook heel erg leuk, soms een beetje moeilijk maar gelukkig leek het soms ook wel een klein beetje op een bekend spelletje.
Ook hebben we toen nog Levend Kwartet gedaan met namen die te maken hebben met het thema! We hadden namen variërend van Zwevende Bollen tot Joep en Cyber Ball.
Omdat we Martijn nog steeds kwijt waren, kwam Marloes met het idee om posters te maken waarop we laten zien wie we kwijt zijn, zodat mensen met informatie contact met ons op zouden nemen. Deze hebben we natuurlijk aan de bomen gehangen zodat iedereen ze goed kan zien.
Op kamp is er altijd één avondspel dat iedereen wil spelen en dat is natuurlijk….. Levend Stratego. Dat hebben we dus nog maar weer een keer gedaan en Bas heeft het uitgelegd.
Hierna hebben we nog even gezellig met wat limo bij het kampvuur gezeten en wat liedjes gezongen. En op tijd weer naar bed want morgen zou het weer een drukke dag worden.
Donderdag 24 Juli
Marloes kwam al heel vroeg langs, ze wilde dat we meteen op pad gingen om Martijn te zoeken of iemand met veel kleur en slingers. Ze had namelijk een rare brief gekregen waar niks op stond, toen kwam iemand van de WEK op het idee om met een kaarsje te kijken, want als het met citroen is geschreven dan wordt dat zichtbaar door warmte. En ja hoor, hier stond op dat we de vlaggetjes moesten volgen. Zij zou intussen bij het clubhuis blijven voor het geval Martijn toevallig daar langs zou komen.
We volgden de vlaggetjes en we kwamen langs het Koen-bos en voordat we het wisten zagen we een super-, mega-, vet gaaf zwembad maar ja…. we hadden geen zwemkleding bij ons. Dus helaas…. maar eenmaal bij de ingang zagen we daar het Feestbeest, die was in z’n eentje een feestje aan het bouwen maar zou het wel leuk vinden als we mee zouden doen. Dat wilde we natuurlijk wel, dus toen gaf hij ons een heel groot kado (dat hoort bij een feestje), namelijk voor ons allemaal een kaartje voor het zwemmen. Maar ja we hadden geen zwemkleding….. maar ook dat had hij voor ons getoverd. Nu konden we lekker heel de middag zwemmen!
Natuurlijk hebben we hier ook geluncht. Het Feestbeest zei ook dat hij Martijn wel gezien had, maar die was alweer een tijdje geleden weggegaan. Ook nodigde het Feestbeest ons uit voor zijn feest de volgende avond. Eigenlijk zou hij elke dag een feestje moeten geven want het Feestbeest is elke dag jarig. Hahaha. Hij ging al eerder naar huis, om z’n feest voor te bereiden en zei dat wij ook wel iets mochten voorbereiden.
Nadat we allemaal ons lekkere ijsje hadden opgegeten, hebben we ons voorbereid om weer naar het clubhuis te gaan. Maar onderweg kwamen we in het Koen-bos….. Martijn tegen! Hij was net alleen aan het spelen want Joep was net weg. Maar nu konden wij gelukkig met hem spelen. Maar wij zeiden dat hij mee moest omdat Marloes zich heel erg zorgen maakte om haar.
Bij het clubhuis vlogen Marloes en Martijn elkaar in de armen want oh, wat hadden ze elkaar gemist.
Ze bleven gezellig een hapje mee eten! Ze hadden nog een verassing in petto, namelijk Martijn zijn lievelingsspel BINGO. Aan het einde kreeg iedereen een mooi prijsje. Marloes en Martijn namen afscheid van ons, want hun ouders zouden ook wel benieuwd zijn waar ze bleven, dus ze gingen alvast door de magische deur. Maar wel achterstevoren want anders werkte het niet volgens Martijn, dat had hij van Loes gehoord.
Vrijdag 25 Juli
Die ochtend werden we allemaal wakker met rare ballonnetjes en slingers op onze armen en wangen. Dat zal het Feestbeest wel gedaan hebben in onze slaap.
We begonnen met de voorbereidingen voor het feest. Daarna hebben we ook allemaal een mooie golfbaan gemaakt, en later ook bij elkaar gespeeld. Ook mochten we veel vrij spelen.
Toen kwam het Feestbeest langs met allemaal slingers en ballonnen. We hebben met z’n allen de kampvuurkuil supermooi versierd en iedereen kreeg zin in het feestje.
We begonnen natuurlijk met de BBQ, die weer uitstekend was verzorgd. En iedereen at netjes met mes en vork.
Hierna kregen we alle mooie optredens, van moppen, toneelstukjes, dansjes en rap’s! En natuurlijk het afscheid van Riny onze kookstaf, en Kristie die er nu echt mee gaat stoppen. Snik snik. Maar volgend jaar dus Riny gaat vervangen als kookstaf.
Toen het tijd werd om naar bed te gaan, zijn we met z’n allen achterstevoren door de magische deur gegaan. De kids mochten nog even keten op bed voor dat ze moesten gaan slapen.
De oudste vier (Rick, Dennis, Sophie, Jet) voor wie dit ook het laatste Zoka zou zijn bij de WEK, mochten natuurlijk nog even de vieze afwas doen van de BBQ en daarna nog even iets langer bij het kampvuur zitten. Nou dat was dolle pret natuurlijk.
Zaterdag 26 Juli
Tijd om alles in te pakken, te ontbijten nog een laatste spelletje te doen en toen kwamen de eerste ouders al om ons weer terug te brengen naar Rotterdam. Alle ouders die gereden hebben weer enorm bedankt!
Ook dit kamp gaat weer de boeken in als erg geslaagd!!!!!!!!!!!
Dus tot volgend jaar want dan ben ik er toch nog weer bij!
Groetjes Kristie
