Op uitnodiging van de organisatie, werden alle stam-genodigden rond de klok van 18u op het clubhuis verwacht. En dit keer in vol ornaat. Dat wil zeggen IN STIJL!
Dat leverde al de eerste stress op, want een stropdas…tja….. Maar anderen hadden eindelijk de mogelijkheid om hun galadress eens uit te proberen na twee jaar inactiviteit.
De culinaire aspecten moesten verzorgd worden door de ingedeelde groepjes. Zij droegen zorg voor de inkoop, bereiding en presentatie van hun eigen gerecht. Dat zorgde dus voor afstemming en de noodzakelijke speurtochten naar de ingredienten. Sommigen ervan zijn nog immer niet getraceerd. Dat kon echter de pret niet drukken, want het eindresultaat bleek verbluffend.
Na een warm welkomst woord van de gastvrouwen en -heren, werd de eerste cocktail gepresenteerd. Op miraculeuze wijze bleek het clubhuis te zijn omgetoverd tot een gezellige dinerlocatie. Een aperitief in de vorm van een Aubergine Sandwich bracht zelfs Dominic in verwarring. Hij ontpopte zich tot een bijna zelfverzekerd keukenprinsje.
Meike, Eric en Richard vervolgden deze starter met een traditionele Antiliaanse Pompoensoep. Deze smaakte verrassend goed en dat terwijl Meike met angstzweet een potje sambal in de pan had zien verdwijnen, waarbij ze getroffen werd door een heetgeblakerde deja-vue…. Ze moest zelfs toegeven dat dit recept allerdings meeviel.
Vervolgens verrasten Judith, Marleen en Peter ons met een overvloedige en frisse Multi Culti Kip Salade. De garnituur bleek verrassend en kwam de volle smaak zeker ten goede. Het resultaat mocht er zeker zijn.
De minder grote eters onder ons begonnen langzaam nattigheid te voelen. Hun dagelijkse dieet werd vandaag om zeep geholpen. Want terwijl we rustig nakeuvelden aan tafel, was het volgende culinair verantwoorde groepje reeds bezig in de keuken om hun Mexicaanse Stamppot op te gaan voeren. Een handige Kok Riny was daarbij druk bezig om gebonden saus te produceren die het culinaire hoogstandje van Marcel met creatieve inslag zou perfectioneren. Terwijl Kirsten zich ontfermde over de bijkomende voorbereidingen.
Al redelijk uitgebuikt stonden de laatste kokkerellende crea’s al weer in de keuken te zwoegen. Turkse Flensjes was het doel van Annemiek en Sigrid. Enkel blijkt het gelijktijdig bakken van 14 flensjes een hele uitdaging. De geur van dit hoogstandje verspreide zich langzaam door het clubhuis, waarbij meniggeen zich begon af te vragen wat hen te wachten stond.
Dat bleek een echte voltreffer.
Zoals wel vaker komt aan alles een einde, zo ook aan deze uitbuik sessie van de stam. Maar zoals wel vaker werd ter afsluiting nog even de echte creativiteit beloond. Iedereen was daarbij zo overtuigd van het eigen succes, dat er bijna een echte strijd uitbrak. De echte Crea’s werden namelijk beloond met een gouden pollepel. En die hoorde bij de Mexicaanse inslag en de vormvastheid van een kunststof mok. Van harte gefeliciteerd. En voortaan mag Marcel koken en afwassen ;).
Vanaf deze redactionele plek bedanken we de organisatie nog even voor hun vertoonde kunsten en de uitmuntende decoratie en voorzieningen die het geheel de stijl bezorgden de vooraf werd voorzien.
Namens het organiserende kwartet: Veel Kijkplezier gewenst!
Erik, Ellen, Dominic en Irene
