Vorig weekend was het weer tijd voor de Scouts uit de regio om hun krachten en kennis te meten met andere groepen. En ook onze Scouts waren afgereisd naar het Scoutscentrum met als doel zo hoog mogelijk op het scorebord te eindigen. Maar niet alleen de Scouts, ook de Explorers werden opgetrommeld als werkgroep om alle aanwezige Scouts(-leiding) van eten en drinken te voorzien.
Donderdagavond begon de RSW al in de zin van boodschappen en dat deden we dan ook met een heuse trein van boodschappenkarretjes. Na alles op het scoutscentrum gedropt te hebben en nog even te genieten van de (onwerkelijke) stilte was het vrijdagavond dan toch echt zo ver. Meteen was er een constante aanvoer materialen, bagage, koffie en thee en moest er van alles worden opgebouwd. Daarna maakten we in de keuken kennis met de overige werkstam (zo’n twintig man in totaal) en begonnen we met de opbouw van het avondfeest.
Die avond zelf was er voor ons niet veel te doen behalve dan limo en koffie uit te delen en te luisteren naar de beats van de DJ. Het dak ging eraf met allerlei activiteiten, een mooie opening van de RSW. Rond elven was het tijd voor de Scouts om naar de tent te gaan en voor ons dus tijd om de kampen te bewaken om te controleren of alle Scoutjes wel braaf in hun tent bleven liggen!
De volgende ochtend ging de wekker alweer om half zeven (!) en moesten we samen met de jongens van de RBP-groep het ontbijt klaar gaan zetten om die met karren naar de subkampen te rijden. En ook moest alle leiding weer op gang geholpen worden met de nodige koffie. De zaterdag zelf was het afgezien van wat postzitten, limo maken en wentelteefjes bakken, vooral veel in de zon chillen. Ook ’s avonds waren het voornamelijk de andere groepen van de werkstam die wat moesten doen. Wel waren we die avond weer ‘subkampbewaking’.
De volgende ochtend ging de wekker gelukkig wat later, maar was er wel veel meer te doen. Alles moest namelijk weer afgebroken en opgeruimd worden. Het chillen van de zaterdag had ons blijkbaar niet veel goed gedaan, want op de zondag was er werkelijk niemand vooruit te branden! Zo ook onze groep niet! Iris was in geen velden of wegen te bekennen en ook Sander bleek een speciale gave te hebben ontwikkeld om rotzooi als het ware te ontwijken! Uiteindelijk had iedereen toch weer zijn steentje bijgedragen en kwam Suzy ook nog even rond de middag om mee te helpen met de laatste dingen. Tijdens de sluiting werden we ook nog even naar voren gehaald en kregen we een RSW-insigne als bedankje! Na de prijsuitreikingen van de winnaars deze RSW moest het terrein nog even schoongeveegd worden en konden we weer naar huis! Pfff…weer een weekend voorbijgevlogen!
Marcel
