www.weekendjeweg.nl…maar dan wat eenvoudiger. Niet iedereen snapte de clou, maar waar het op neer kwam was dat de scouts een primitief weekendje gingen houden. Zaterdagochtend om 10:00 uur verzamelden de scouts zich dan ook bepakt en bezakt en vol spanning voor wat er komen zou gaan.
Het begon met een flinke wandeltocht naar het kampterrein. Natuurlijk hadden we met de auto kunnen gaan, maar dat is nou niet echt primitief. Dus werden de routetechnieken weer eens uit de kast gehaald, te beginnen met een stripkaart. Helaas ging die al vrij snel de mist in, en moest Sjoerd flink met zijn foets rondcrossen om de patrondes weer op de goede weg te helpen. Na de eerste post ging de tocht verder met een helikopterroute, en vervolgens een lijst met graden. Ook dit ging helaas niet helemaal vlekkeloos, maar uiteindelijk kwamen de groepjes dan toch aan op de lunchpost aan het water.
Nadat iedereen weer een beetje op krachten was gekomen werd de laatste etappe ingezet met behulp van een kruispuntenroute. (Nou zou je toch verwachten dat dat wel in één keer goed kan. Helaas…). En toen kwam daar eindelijk het eindpunt in zicht, het kampeerterrein bij de Rottemeren. We waren er niet als enige, ook de Brownsea-groep had er een kamp opgeslagen, dus we moesten het terrein een beetje delen. Gelukkig hadden we onze eigen jubileum-vlag bij ons, zodat het direct duidelijk was welk gedeelte er van Hillegersberg was.
Lang kon er niet uitgerust worden, want het was ondertussen al best wel laat en er moest nog voor onderdak en eten gezorgd worden. En aangezien dit een primitief weekend was, werd er uiteraard niet op gas gekookt of in een tent geslapen, en dus moest er van zeiltjes een onderkomen gebouwd worden en een vuur gemaakt. Gelukkig was het mooi weer en ging dit allemaal in rap tempo, en al snel kon er met koken begonnen kon worden. Op het menu stonden gepofte aardappels en groentepakketjes uit het vuur (een typisch geenpansgerecht dus).
Na het eten en de afwas kwamen de explorers ook nog even gezellig langs, en dat kwam mooi uit want ze konden mooi meespelen met levend stratego. Na twee hele korte potjes waarbij de vlag steeds binnen vijf minuten gevonden werd, besloten we het zonder vlag te spelen om het wat spannender te maken. Jammer genoeg duurde dit weer zo lang dat er aan het einde geen duidelijke winnaar was. Niet getreurd, we hebben lekker nog bij het kampvuur zitten zingen onder begeleiding van het gitaarspel van Jordi en Luca. En toen was het tijd om naar het zelfgeknutselde bed te gaan.
De volgende morgen was iedereen al weer vroeg wakker, met dank aan onze buren. Na een verkwikkend ontbijt werd het kamp gauw afgebroken. Daarna was het tijd om nog wat dieper in te gaan op de primitieve technieken met een postenspel. Sjoerd legde uit hoe je een zogenaamd frietzakje kan bouwen, een heel simpel tentje gemaakt van een touwtje en een stuk landbouwplastic. Bij Pieter werd het boogschieten geoefend. Dit laatste bleek nog lang niet makkelijk te zijn; van de vijftig ballonnen die we bij ons hadden, is er niet ééntje kapotgeschoten. Gelukkig kun je ballonnen op meer dan één manier kapot maken, en hebben we daarna nog een mooi partijtje ballonnentrap gespeeld.
Na nog wat andere spelletjes kwamen de ouders zo langzaam aan het terrein op druppelen, en zo rond de klok van twaalf werd het tijd om elkaar gedag te zeggen en weer terug te keren naar het alledaagse luxe leventje.
