Afgelopen zaterdag was het dan zover, dé Explo-activiteit van het jaar: namelijk de hele nacht lopen van Rotterdam naar Delft en weer terug met langs de route allerlei posten en dit alles gegoten in een dikke Halloween-stijl! We verzamelden rond 20:00 uur bij de het clubhuis van de Brownsea-groep van waaruit de route zou beginnen en eindigen. Rond 20:30 werd alles uitgelegd en werden de groepjes verdeeld. Onze dames (Sander was er niet bij) waren met z’n drieën dus konden zo mooi aansluiten bij een ander groepje. In totaal waren er vanuit de regio 42 explo’s op komen dagen die wel oren hadden naar een nachtje doorhalen met een slordige 30 km in de benen. Wij van Hillegersberg hadden de eer om de eet- & drinkpost (lees: de broodje-knakworst- en pompoenensoeppost) te bemannen helemaal bij het Kruithuis in Delft. Of liever gezegd, in het Kruithuis (soort van oude munitieopslagplaats helemaal ommuurd met gracht en al). Dit in combinatie met Frederike’s uitgeholde pompoenen en hilarische kostuums maakten de Halloween-sfeer natuurlijk helemaal compleet.
Na bang te zijn ons de hele nacht helemaal kapot te vervelen, kwam het eerste groepje al om 1:00 uur aan en had ik mijn eerste weddenschap van de avond al weer binnen (haha). Geen Explo …maar dan ook geen Explo, heeft ook maar een slok genomen van de pompoenensoep maar ze gingen allemaal over op de soort van tomaat- versus groentesoep, dit naar mijn menig al helemaal niet weg te krijgen maar dit terzijde. En omdat de meeste jongens en meiden, geheel volgens verwachting, al bij de plaatselijke snackbar of een tankstation waren wezen buurten bleven we ook nog met behoorlijk wat knakworsten zitten. Toen er rond een uurtje of half vier een groepje langskwam wat we om half twee hadden weggestuurd was de choas compleet. Al met al was het goed uit te houden bij dat Kruithuis daar, ook verscheen er af en toe weer wat leiding die ons met een of ander goed excuus wel van onze knakworsten af wist te helpen. Nee leuk allemaal zou je zeggen tot het bericht kwam dat er een behoorlijke bug in een deel van de tocht scheen te zitten, we zouden nog maar één groepje krijgen dat nog goed genoeg liep om ons te halen. Dit moeten dan toch ‘onze jongens’ zijn dachten we. Maar toen we na een half uur een stel gasten in de duisternis op zagen lichten leken dees allerminst op Linda, Roos en Jessic… eeuhh ik bedoel Iris, Suzy en Jessica. Na onszelf als begeleiding natuurlijk enorm in twijfel te hebben getrokken en het laatste groepje weer wakker te hebben geschud voor de volgende 15 km (!) was het tijd om onze post op te doeken en terug naar de Brownsea te gaan. (Met nog even een kort bezoekje aan ons eigen clubhuis om alle potten en pannen weer terug te brengen.) Toen de meeste leiding als ware zombies (en dit had niets meer met het thema Halloween te maken) van hun posten terugkwamen, kwamen ook de eerste kinderen rond 6 uur terug. Toen we bij het gezamenlijke ontbijt op het clubhuis ook de dames van onze groep tegenkwame,n kwam natuurlijk meteen de vraag:’waar is het toch misgegaan?’. Hier wisten de koekebakkers niet echt antwoord op te geven. Nee, wel konden ze ons vertellen dat ze maar twee van de in totaal negen posten gezien hadden maar desondanks wel erg hebben gelachen!!
Marcel
