Voor de derde insigneopkomst hadden de vrijwillegers weer een nieuwe uitdaging in petto: boompje verwisselen. Maar dan echt. Een aantal berkjes had het plan opgevat om te gaan groeien op een plek waar ze niet zo veel licht kregen en waar bovendien alleen naaldbomen staan. Die moesten dus verplaatst worden naar een meer open deel waar ze wat beter thuishoren.
Dat betekende dus dat er flink gegraven moest worden. Op de ene plek moesten de berkjes er voorzichtig uit gehaald worden, zonder de schimmels te beschadigen die om de wortels leven. Op de andere plek moesten ze weer ingegraven worden.
Gelukkig ging het allemaal vlotter dan gedacht, dus was er nog flink wat tijd over voor een rondleiding onder leiding van de vrijwilligers. Zo leerden we onder meer dat het Kralingse Bos de meeste soorten varens huisvest van heel Nederland, halve balletjes erg op paddenstoelen lijken, er geen eekhoorntjes leven in het Kralingse Bos en Marius een Scouting-hoed heeft uit 1953. Daarna hebben we nog een klein kennisquizje gedaan en toen was het tijd moment aangebroken waarvoor we het allemaal gedaan hadden: de uitreiking van de insignes. De vrijwilligers moesten hier nog wel even diep over nadenken, maar uiteindelijk besloten ze dat iedereen er toch eentje verdiend had.
We willen de vrijwilligers van het Kralingse Bos heel erg bedanken voor de leuke en leerzame ervaring! We komen van de zomer nog eens terug om te kijken hoe alles geworden is.
