De Scouts verzamelden zich zaterdag een keer niet op het clubhuis, maar op de parkeerplaats van het Kralingse Bos, om een insignewerkproject te starten. En dat insignewerk behelst dat wij de vrijwillegers drie opkomsten lang een handje helpen met het onderhoud. “Ow, klusjes opknappen dus”, reageerde een niet nader genoemde Scout. Precies, klusjes opknappen. En natuurlijk het een en ander opsteken van de omgeving als we toch bezig zijn.
We begonnen in een stukje aan de waterkant met het weghalen van jonge Essen en andere planten die daar niet gewenst zijn omdat ze het de dennen daar lastig maken. Al dat hout moest in een ril terechtkomen, zo werd ons verteld. Dat is eigenlijk gewoon een stapel hout, maar dan wel netjes compact in elkaar gestoken zodat daar allerlei beestjes en plantjes in gaan leven. En daar kunnen dan weer allerlei (roof)vogels van leven.
Na de pauze splitsten we in twee groepen. De ene ging aan de slag om een oude omgevallen wilg weer te fatsoeneren. De andere stortte zich op een ril die nodig een opknapbeurt kon gebruiken. Na een uur stevig doorwerken, waren beide klusjes opgeknapt en zag het er allemaal weer netjes uit. Daarna lieten de vrijwilligers ons eens zien wat er allemaal voor verrassends leeft midden in de stad: een paartje torenvalken die elkaar aan het versieren waren.
Volgende week gaan we weer aan de slag in het Kralingse Bos. Ondertussen kan iedereen zich het hoofd breken over de vraag: hoe is de Kralingse Plas ontstaan?
