HIT 2012

In het paasweekend gingen de Explorers met z’n allen op HIT. Na een lange rit kwamen we in Dwingeloo aan om ons avontuur te beginnen. De Vrije Zwerfhike (de door ons gekozen HIT) hield in dat we zelf mochten bepalen wat we gingen doen en zelf een slaapplek moesten vinden, buiten het dorp.

Toen het eerste huis buiten het dorp in zicht was begon de zoektocht. De jongens vonden de wandeling hierheen al wel ver genoeg en waagden een poging. Helaas, we moesten toch verder. We liepen een bospad in en zagen een landhuis omringd door een gracht, na lang zoeken vonden we de inrit. Een lang pad leidde naar een hek met een deurbel, waar ook meerdere camera’s hingen die alle bewegingen in de gaten hield. Jammer genoeg werd er niet open gedaan. We splitsten ons op en belden overal aan.

Na een tijdje belden Iris en Adinda aan bij een ouder stel. De man des huizes vond het een leuk idee, maar zijn vrouw was wat argwanend en vertrouwde onze mooie glimlach niet en geloofde – ondanks ons uniform en ScoutCard – niet dat wij van Scouting zijn.

Ondertussen was opgemerkt dat er een auto het landgoed was opgereden, dus probeerden Suzy en Dora het nog een keer. Weer werd er niet open gedaan. Suzy had het opgegeven maar Dora wist haar te overtuigen, want: ”wat hebben we eigenlijk te verliezen?” Er werd nogmaals aangebeld en onze eerste overnachting was geregeld!

Landgoed Batinghe was enorm. Er was een groot veld waar we onze tentjes neer konden zetten. Een paardenstal, een vijver uit 1500, een waterput, een jacuzzi en een park waar je een avondwandelingetje kon maken (met halverwege een angstaanjagend beeld) behoorden allemaal tot dit landgoed. Halverwege de avond kwam de organisatie om ons stekje te aanschouwen en om ons vier vuilniszakken vol voedsel te geven, voor de volgende dag. Gert was de eigenaar van het leuke antieke optrekje. ’s Avonds kwam hij een praatje met ons maken, en vertelde hij ons dat we ook de tweede nacht hier mochten vertoeven als we dat wilden. Hij bracht worstenbroodjes, wat te drinken, een zak paaseitjes en had wilde verhalen over vroeger maar bleek toch een modern man, voorzien van alle nieuwste technologische gadgets.

De tweede dag gingen we op aanraden van Gert het dorp in waar leuke dingen te doen zouden zijn, zoals de ‘vlomarkt’. Dit bleek niet erg spectaculair, ondanks dat het springkussen wel leuk was. We splitsten de groep, de ene helft bleef in het dorp en de andere helft ging naar Diever, een dorpje 5 km verderop.

Na het avondeten liepen Gert en zijn zwager over het terrein en dit was dus de uitgelezen kans om ons cadeautje te overhandigen en een groepsfoto te maken. Later, bij het kampvuur, zei Gert dat er een gezellig cafeetje zat, dus daar gingen we heen. Hier bemerkten we toch enigszins een ‘cultuurverschil’, maar het was wel gezellig.

De derde dag was de laatste dag. Inpakken, tentjes afbreken en afscheid nemen van onze landheer. Wellicht zien we Gert nog een keer, aangezien wij van hem vaker op zijn landgoed mogen staan. Na het verlaten van ons paradijs warmden we ons op met thee en warme chocomel, daarna was het toch echt tijd weer richting het bos te lopen, waar de HIT eindigde.

Gert, bedankt voor uw vertrouwen en gastvrijheid & tot de volgende keer!