Explo-culinair

Afgelopen zaterdag was het weer tijd voor de culinaire Explo-opkomst. Ondanks dat de Explorers elke zaterdagavond al met z’n allen eten (en de nog aanwezige leiding dan toch vaak kookt) is er traditiegetrouw één opkomst in het jaar waarbij alles uit de kast wordt gehaald voor maaltijden van een hoger niveau. Waarom weet eigenlijk niemand, maar deze opkomst wordt nooit op het clubhuis gehouden maar bij iemand thuis. En voor het eerst in de geschiedenis van culinaire Explo-aangelegenheden was het dit jaar bij een Explorer thuis! Iris had de primeur en was bij binnenkomst al klaar met de voorbereidingen, en waar er vroeger meteen van start werd gegaan met allerlei kookboeken en grappen over stoommaaltijden kijkt de Explo van tegenwoordig eerst wat tv terwijl men tegelijkertijd voetbal op de radio beluistert om op datzelfde moment nog wat te internetten, alvorens in actie te kunnen komen.

De drie teams werden samengesteld op de meest voor de hand liggende manier die je kunt bedenken en al snel werd er begonnen met de boodschappen.

De begeleiding trapte af met het voorgerecht: kip en asperges gefrituurd in een bierbeslag. Men had zich alleen nogal verkeken op het frituren waardoor er pas rond half tien kon worden gegeten. Iris mocht al die tijd niet in haar keuken komen om te kunnen zien wat de begeleiding met haar frituurpan had aangericht!

Hierna kwamen de jongens in actie met hun eigen versie van ‘Spaghetti aglio e olio’ waarbij schijnbaar een bord gevuld moest worden met rode pepers en de rest niet. Nice! Ook hadden de koks een voorliefde voor rucola-sla en was hun peterselie op mysterieuze wijze verdwenen.

Waar de begeleiding koos voor kwaliteit en de jongens voor ‘originaliteit’ kozen de dames voor kwantiteit door elk bord te overladen met verscheidene vormen van toetjes, met als klapper een belachelijk groot stuk cake waarvan Joep er doodleuk twee op at … respect.

Het beste gerecht was uiteindelijk na een heftige stemronde: het voorgerecht (geheel binnen de lijn der verwachtingen 🙂 red.) en na een ‘bakkie’ was het tijd om weer huiswaarts te gaan.