Zaterdag 24 oktober was voor de Bevers wel een hele aparte dag.
Dat wil niet zeggen dat het een geplande aparte dag was, aangezien de Bevers gewoon samen met de leiding enthousiast
openden en begonnen met het eerste spelletje van die dag. Maar terwijl we bezig waren klonk er van achter uit het clubhuis opeens een luide stem die ‘Lange Doener!’ riep, een aantal maal achter elkaar. De Bevers merkten dit gelijk op en speurden naar de bron van
het geroep. Een van onze Bevers wist gelijk dat het Lappezak was die zo hard om Lange Doener aan het roepen was.
Nieuwsgierig verzamelden we ons allemaal rond Lappezak, want waarom wás ze Lange Doener eigenlijk aan het roepen? Vertwijfeld antwoorde ze dat ze een kwartier geleden met Lange Doener had afgesproken, maar dat hij niet was komen opdagen. Als er iets vreemd was, zo verzekerde Lappezak ons zenuwachtig, was het als Lange Doener niet op tijd komt. Lange Doener kwam namelijk áltijd op tijd, vaak zelfs te vroeg. Wij waren nog niet echt overtuigd dat er iets ernstigs aan de hand was, aangezien Lange Doener maar een kwartier te laat was.
Om Lappezak even van haar doemgedachten af te brengen nodigden wij haar uit om mee te spelen met ons spel dat nu stil lag.
Hier had ze wel oren naar, alleen zei ze haar zorgen nog niet los te laten. Na ruim een kwartier gespeeld te hebben, waren de zorgen van Lappezak in plaats van verdwenen, wat wij hoopten te bereiken, eigenlijk alleen maar groter geworden. Lange Doener was al ruim een half uur te laat! Ook begon de leiding zich serieus zorgen te maken. Dus het voorstel van Lappezak om Hotsjietonia even een keer goed te doorzoeken werd door alle partijen meteen enthousiast onthaald. Zoeken deden we grondig, maar het resultaat bleef uit; geen Lange Doener in hoeken of gaten van het huis te vinden.
Om toch nog iets te doen, stelde Lappezak voor om vermist-posters te maken. Zo konden de mensen in de buurt, en van Hotsjietonia zelf goed uitkijken of ze Lange Doener ergens zagen. De ongerustheid werd eigenlijk alleen maar groter hoe later het werd, en om er
echt zeker van te zijn dat Lange Doener niet gewoon ergens op het terrein een ommetje aan het maken was, zijn we het terrein ook nog eens goed gaan verkennen. Dat leverde een zeer interessante maar beangstigende vondst op. De hoed van Lange Doener werd vlak bij het hek gevonden, samen met een voetafdruk! We trokken hier gelijk de conclusie uit dat er toch iets ernstigers aan de hand was.
Zonder aarzelen zijn we de voetstappen gaan volgen. De voetstappen brachten ons naar de Straatweg, waar het afknakte naar links, richting de Bergsedorpsstraat. Na een aantal minuten boog het spoor weer af naar links, een doodlopende straat in, misschien was
Lange Doener daar ergens te vinden…! Helaas, het pad liep inderdaad dood, en er was ook nog eens geen spoor meer van Lange Doener te vinden. Teleurgesteld sjokten we terug naar de Straatweg, waar een van de Bevers aan de linkerkant van de Straatweg weer een voetstap wist te vinden! Het spoor was nog steeds niet afgelopen dus!
Snel gingen we verder met het volgen van het tweede spoor, dat na een tijdje wederom naar links afboog. Onze hoop was groot, maar ook dit spoor was zonder succes. Het liep dood bij een bordje ‘verboden toegang voor onbevoegden’. Lappezak snapte al snel dat we moesten maken dat we weg kwamen, verderop kwamen er al mannen uit een gebouw gelopen. Snel gingen we er dus vandoor, met lege handen.
Terug op het clubhuis vond een van de Bevers een brief in de vlaggenmast van het scoutlokaal. Nadat we de brief naar beneden hadden gehaald, bleek het een losgeldbrief te zijn! ‘Ik heb Lange Doener. Ik wil geld zien!’ stond er in krantenknipselletters op geplakt.
Het was dus nu echt helemaal zeker, dat Lange Doener écht gekidnapt was.
De Bevers verzonnen gelijk om geld te gaan maken zodat we de kidnapper voor de gek konden houden en zo proberen Lange Doener terug te krijgen. Dit hebben we dan ook nog een tijdje gedaan, maar Lappezak was helemaal van de kaart. Ze wist ons wel te vertellen dat zij mevrouw Pompedomp zou vragen langs te komen, aangezien zij goed was in sporen zoeken. Wie weet waren er clues in het clubhuis te vinden die naar de kidnapper van Lange Doener leiden!
Maar dat moest even op zich wachtten, aangezien de opkomst alweer was afgelopen.