De derde week was aangebroken, en ook het derde element moesten we weer vrolijk maken.
Vorige week hadden we het Aardedorp gelukkig weer opgevrolijkt, maar we waren er nog niet! Nog steeds in het Wilde Woud was het aan ons om het volgende elementendorp te vinden. Het weer was zonnig, en we hadden er ongeloofelijk veel zin in!
Na heel even nadenken, want ja, we moesten weer naar een volgend dorp zien te komen, was het weer Eva die zei dat ze iets vreemds gemerkt had. Deze keer was het niet een bank die zweefde, maar iets totaal anders. Voor degene die niet goed weten hoe ons terrein eruit ziet, een kleine uitleg; een hek, met een klein stenen ‘platje’ dat leidt naar de voordeur van het clubhuis, en heel veel gras daaromheen. Het vreemde dat Eva gemerkt had, had alles te maken met het platje. Als je erop stond leek het alsof het brandde. Heel vreemd vonden we allemaal, maar hoe vreemd ook, onze Bevers deinzen nergens voor terug, dus met z’n allen gingen we kijken (en voelen uiteraard!) of dit echt zo was.
Na nog geen seconde bleek Eva gelijk te hebben, en sprongen we allemaal een beetje heen en weer om de
warmte proberen te bedwingen. Op een gegeven moment kwamen we er achter, hoe gek ook, dat de hitte beter te verdragen was zonder schoenen aan. Binnen mum van tijd hadden de Bevers hun schoenen uit en al huppelend en springend wisten we ons een weg te banen over het platje en weer terug.
We hadden het Vuurdorp bereikt!
En dat niet alleen, maar voor ons lag een hoop snippers, van wat waarschijnlijk ooit een brief was geweest. Snel raapten we alle snippers bij elkaar, en kwamen we erachter dat het de brief van het Vuurdorp was. Deze brief was,
in tegenstelling tot de twee vorige, erg kwaad geschreven. Het element Vuur was behoorlijk chagarijnig, zo vertelde hij, en was erg boos dat het allemaal zo gelopen was. Maar desondanks was ook dit element over te halen om weer met de andere elementen samen te werken als de Bevers flink veel leuke vuurspelletjes zouden doen.
Moeilijk was het niet om vuur op te vrolijken, want zoals al eerder gezegd, het was mooi weer, en waar mooi weer is en een scoutingterrein is er al snel een vuurtje! Voordat we daar naartoe gingen, deden we eerst nog wat leuke spelletjes, zoals vuurballen naar elkaar gooien en vuurspintikkertje.
Toen gingen we bij het vuur zitten. Met ieder een stokje in de hand waarop een marshmallow werd gespiest, zaten we heerlijk rustig het element vuur op te vrolijken. Maar de Bevers zouden de Bevers niet zijn dat als ze na een kwartier niet alweer zin hadden om iets te doen waarbij ze moesten rennen. Al spelend (uiteraard nog steeds iets dat met vuur te maken had) kwam er opeens een scoutsleiding op ons toelopen. Ze had iets in het vuur gevonden!
En jawel hoor, het was ons gelukt! Daar, in haar hand, was een potje met het vuurconcentraat!
Weer een succesvolle poging van de Hillegersbergse Bevers!